Ben Esra telefonda seni bosaltmami ister misin?
Telefon Numaram: 00237 8000 92 32
bos wandeling altijd leuk
Hand in hand met iemand die je lief hebt door een bos wandelen. Kan het mooier? Ja! Dat is hand in hand met
de Meester die je lief hebt door het bos wandelen want wat me nu onlangs weer is overkomen…..
Maar goed, je hebt het beeld dus, mijn Meester en ik, wandelen door een groot bos, rugzakje met natje en
droogje bij ons en heerlijk ontspannen van de natuur genieten. Mijn uiterlijk was, zoals gebruikelijk, wat bizar
voor buitenstaanders. Een lekker kort wijd rokje en een lichte linnen blouse en dan mijn, zoals altijd op slot
zittende, polsboeien en strakke halsband. Tot overmaat van ‘ramp'(?) droeg ik, op zijn verzoek, de anusplug met
de zwierende paardenstaart die vrolijk tegen mijn bovenbenen tikte. Maar wat kon mij het schelen. Ik wandelde
in een prachtig bos met de Meester die ik liefhad en die buitenstaanders konden me niets schelen. Trouwens, die
waren er ook helemaal niet.
Onder een oeroude boom gezeten nuttigden we de meegebrachte hapjes en drankjes, tenminste, die die uit mijn
rukzak kwamen. Wat er in de zijne zat was me tot op dat moment niet duidelijk. Tot op dat moment ja, want
nadat we na het eten nog even heerlijk op het zachte mos hadden liggen kroelen reikte hij opeens achter zich in
zijn rugzak en voor ik er erg in had zat aan mijn beide polsboeien een lang touw vast dat hij soepel over twee ver
uit elkaar staande takken wierp en aan begon te trekken.
Het duurde dan ook niet lang voordat ik met twee wijd gespreide, hoog geheven armen overeind stond te
wiebelen op de bal van mijn voet. Mijn meester legde een boomstam onder mijn voeten en trok opnieuw aan de
touwen en mijn enige oplossing was dus om op dat boomstammetje te gaan staan en te hopen dat hij het niet nog
veel verder zou aantrekken.
Nou je begrijpt het wel he? Nadat hij de touwen stevig had vastgemaakt aan de boomstam zelf werd het
stammetje waarop in stond te wiebelen weggeschopt en stond ik te wankelen op mijn voorvoeten.
Twee enkelboeien, twee tentharingen, een rubber haring en twee eindjes touw zorgden er even later voor dat ik
wijdbeens kwam te hangen. Hangen ja, want de grond raakte ik nog maar nauwelijks aan met mijn tenen.
Eindelijk was hij blijkbaar tevreden met het resultaat van zijn werk en wijdde hij zijn aandacht aan mij, maar dan
wel op een manier die ik niet verwacht had.
Met een groot jachtmes sneed hij pardoes de weinige kleding die ik aan had in flarden van mijn lichaam. Ik kon
wel janken want andere kleding had ik dat weekend helemaal niet bij me.
Maar veel tijd om mij druk te maken over een zelfgemaakt rokje en een bloedgoedkoop bloesje kreeg ik niet. Uit
de rugzak van de Meester kwam een grote hoeveelheid touw tevoorschijn en hij was duidelijk van plan er de tijd
voor te nemen.
Als eerste kreeg ik een broekje aangemeten. Een broekje van touw welteverstaan maar dat hadden jullie vast wel
begrepen.
Touw en mijn Meester. Dat is een combinatie die een nieuw woord oplevert. Strak. Als ik een dergelijk broekje
gekocht zou hebben zou ik hem terugbrengen omdat hij meerdere maatjes te klein was. Maar ja, met wat je
Meester je ‘geeft’ heb je maar blij te zijn nietwaar? Maar het zal jullie intussen duidelijk zijn dat het dus erg
strak zat. Niet alleen om mijn buik maar ook, vooral ook zelfs, door mijn kruis. Verschillende strengen van het
touw liepen, strak tot zeer strak aangespannen, door mijn kutspleet daarbij mijn arme clitorisje bijna
verpletterend.
Neveneffect was dat even verder naar achteren (enkele centimeters maar) de anusplug tot een angstwekkende
diepte mijn kontje in werd gedrukt. Neen, vrolijk kwispelen met mijn staart was er duidelijk niet meer bij.
De volgende stapel touwen was bedoeld voor de wat hogere regionen. Want zoals mijn Meester mij altijd
vertelde, een BH en een broekje horen als stelletje bij elkaar te passen. Deze redenering resulteerde nu dus in het
feit dat er een stevige borstbondage werd aangelegd. Nu had ik dat al vaker meegemaakt natuurlijk maar
blijkbaar inspireerde de vrije natuur mijn Meester tot een waar meesterwerk. Ik moet toegeven, het was keurig
toen hij klaar was. Klein mispuntje (of juist niet?) was dat mijn borsten bijna verpletterd werden maar wie op
zulke details let is een kniesoor.
En ja door, daar was hij. Met een triomfantelijk gezicht haalde mijn meester de zweep tevoorschijn, de zware, de
kat met de negen staarten waarmee hij mij zo verschrikkelijk goed kon strelen of bijna openrijten. Het was maar
net hoe zijn bui was.
Blijkbaar had hij besloten tot een volledige zweepmassage want in de tijd daarna, (hoeveel? Ik weet het niet, een
uur, uren?) kwam elk stukje van mijn geteisterde lichaam aan de beurt, eerst lief, heerlijk, zacht en vervolgens
steeds feller en harder (en nog steeds lief).
Ik kon het niet helpen. Binnen de kortste keren schreeuwde ik moord en brand in een combinatie van pijn en
ongebreidelde opwinding. Ik zweefde, vloog door de hoogste luchten van mijn eigen geiligheid. Huilde, gilde,
smeekte en…. Nou jas, vullen jullie dat zelf maar in want wat ik allemaal deed is mij niet meer helemaal
duidelijk.
Pas veel en veel later, het begon al te schemeren, maakte hij mij los van de boom en zette mij op het zachte mos
neer. Ik was uitgeput, een hele serie van eindeloos aan elkaar geregen orgasmen had mijn lijf volledig
uitgewoond en ik wist de bovenkant en de onderkant van mijzelf niet meer van elkaar te onderscheiden.
De ‘BH en broekje’ bleven zitten waar ze zaten en als extraatje werden mijn armen, van pols tot elleboog strak
op mijn rug gebonden.
Zo wandelden, tenminste, hij wandelde en ik wankelde, we terug door het bos, naar de plek waar we uren
tevoren de auto hadden geparkeerd.
Zonder ook maar een knoop los, of zelfs maar iets losser te maken werd ik in de auto geplant en even later reden
we, onder begeleiding van een mooie cd in de cd-wisselaar, terug naar huis.
Ik weet niet of iemand me gezien heeft op de thuisreis, zoals ik er bij zat en eigenlijk kon me dat op dat moment
niets schelen ook. Ik was in de zevende hemel, of in subbiespace beland en had geen enkele zin daar weer
vandaan te vertrekken.
Ik bleef die nacht gebonden, precies zoals ik uit het bos gekomen was, de touwen strak om mijn armen, kruis en
borsten gewikkeld. Waarschijnlijk (want ik ken hem) heeft mijn Meester regelmatig gecontroleerd of niet iets te
strak afgebonden was maar daar kan ik mij weinig, of niets eigenlijk, van herinneren.
Wel weet ik dat ik die nacht heerlijk geslapen heb, vast als ik zat, opgekruld tegen het warme, vertrouwde lijf
van mijn meester.
Toen ik de volgende morgen weer een beetje tot mijn positieven kwam merkte ik dat mijn nog half slapende
meester ‘last’ had van een fikse Odol (Ontzettende, dikke ochtend l……) en met het enige deel van mijn nog
steeds verhitte lijf dat ik nog kon gebruiken, mijn mond, heb ik hem het genoegen gegeven daar op een prettige
manier vanaf te komen.
O ja, we hebben nog veel meer uitgespookt dat weekend maar dat is wellicht geschikt voor weer een ander
verhaal van mijn kant.
Hoe dan ook, toen ik na dat weekend weer naar mijn eigen huis reed had ik nog steeds dat heerlijke, warme,
opzwepende gevoel rondom mij hangen en dat is nog dagen zo gebleven.
Ach ja, voordat jullie beginnen te mekkeren of vragen, natuurlijk had mijn meester gezorgd dat er andere kleren
van mij in huis waren, ook al had ik dat niet geweten tot het moment waarop die tevoorschijn kwamen. Of dacht
je soms dat hij mij in die touwbroek en BH naar huis had gestuurd?
Eenmaal thuis pakte ik de sleutel en kon mij eindelijk bevrijden van mijn polsboeien en halsband. Hoewel,
bevrijden? Het niet dragen daarvan is me nog meerdere dagen eerder een ‘last’ geweest dan een bevrijding.
En nu, al weer een poosje later, ben ik me weer aan het voorbereiden een weekendje naar hem toe te gaan. Mijn
boeien en halsband liggen klaar, ik doe ze zo om/aan en dan vertrek ik. Dus voor nu, de groetjes allemaal en tot
de volgende keer.